Heb jij ook weleens het idee dat je leven niet over (klap)rozen gaat?
Dat je onderweg van alles bent kwijtgeraakt dat je dierbaar was?
Een deel van je gezondheid wellicht? Of een baan?
Misschien heb je te vroeg afscheid moeten nemen van iets of iemand die veel voor je betekende.
Verlies kan ons diep raken en uit evenwicht brengen. En dat mag ook, het voelt niet fijn en het is volstrekt normaal. Omgaan met verlies in ons leven, hoe de draad weer op te pakken, dat leren we niet op school. Dat leren we van het leven.
En soms kun je daar best wat hulp en steun bij gebruiken.

Veel gezien, gevoeld & beleefd

Zowel privé als tijdens mijn werk als verloskundige heb ik veel verlies gezien én gevoeld. Het verlies van een zwangerschap of zwangerschappen, het verlies van een kind. Dat verlies, vroeg en laat in de zwangerschap, als speling van de natuur of als zelfgekozen beslissing, laat haar sporen na.’

Diepe indruk heeft het overlijden van mijn nichtjes gemaakt. Mijn dierbare nichtje en leeftijdgenoot is gestorven toen we 7 jaar oud waren. Later, toen ik al verloskundige was, is de voldragen dochter van mijn broer en schoonzus, gestorven in de buik van haar moeder.

En ook het verlies van mijn eigen jonge zwangerschap ten tijde van het verdriet van mijn broer en schoonzus, draag ik bij me. Het zijn onder andere deze gebeurtenissen die ik meedraag in mijn hart.

In mijn eigen leven heb ik regelmatig met verschillende vormen van verlies te maken gehad. Ik ken de pijn.

Het verlies van mijn gezondheid heeft er toe geleid dat ik ook afscheid moest nemen van mijn verloskundige praktijk en mijn huwelijk. Het waren pittige tijden in mijn leven. Verlies en pijn heeft me gevormd tot wie ik nu ben. En mij ook de weg gewezen naar waar ik nu sta.

Gezonde en Vitale keuze

Ik kreeg de diagnose borstkanker toen mijn dochter 6 maanden oud was. Een prachtige baby die van de ene op de andere dag een doodzieke moeder had. Zo bizar: zo geniet je van je zwangerschapsverlof, zo sta je onder de douche en voel je iets. Maar ja, ik gaf ook borstvoeding… dus wie denkt erop dat moment aan het ergste?

Ik ook niet. Mijn intuïtie vertelde me dat het verstandig zou zijn de huisarts te bezoeken. De rest is geschiedenis. Binnen een paar dagen stond mijn wereld op z’n kop, onze wereld moet ik zeggen. Want kanker dat treft je hele gezin. Ik zal jullie nu niet vermoeien met het hele verhaal. – Wanneer je dat wilt vertel ik je dat graag persoonlijk. – Maar wat ik je wel wil zeggen is dat het een lange, lange weg tot herstel is geweest. Een herstel dat in mijn geval nooit 100% zal worden. Omdat de complicaties en de nawerkingen van de behandelingen mij nog tot op de dag van vandaag hinderen.

Tijdens mijn revalidatieproces werd het op een gegeven moment duidelijk dat ik mijn werk als verloskundige los moest gaan laten. Fysiek was ik niet meer in staat om de zorg die ik wilde geven en die mijn klanten, en collega’s verdienden, te leveren. Het is een lang en heftig rouwproces geweest om mijn passie, mijn Poppie, los te laten.

Na 7 jaar als obstetrisch echoscopist gewerkt te hebben, vroeg mijn lichaam mij opnieuw een keuze te maken.

Connecting the dots

Onderzoek naar de leukste elementen in mijn voorgaande werkzaamheden brachten mij bij het coachvak. Het voeren van mooie, boeiende gesprekken met mensen, ik deed het eigenlijk mijn hele leven al. Ondertussen was ik al enkele jaren betrokken en als coach werkzaam bij 365 Dagen Succesvol, een heerlijke tijd. Het werd me steeds duidelijker bij het coachen mijn hart ligt. En ik voelde ook weerstand. Er zijn al zoveel coaches in het land, wat kan ik daar nu aan toevoegen?

En toeval bestaat in mijn ogen niet.

Zo kwam de opleiding tot Leefstijl- en Vitaliteitscoach op mijn pad. Een prachtig vak waarbij alles samenkomt. Goed voor je lichaam zorgen, met voeding in plaats van vulling, voldoende bewegen en goede nachtrust. Maar ook datgene doen waar je gelukkig van wordt. Tijd maken voor ontspanning en gezelligheid.

Tijdens de opleiding paste ik op mijzelf toe wat ik geleerd had. En na een aantal maanden hoefde ik ‘s middags niet meer naar mijn bed! Wat een verademing!

Inmiddels ben ik al enkele jaren actief in dit vak en heb ik al vele mensen op hun pad naar een gezonder en vitaler leven mogen begeleiden.

Ook heb ik me gespecialiseerd in psychosociale begeleiding rond het verlies van een jonge zwangerschap (een miskraam of een abortus), waarbij het niet uitmaakt of dat vorige maand is gebeurd of jaren geleden.  Alle kinderen doen er toe en daar mag meer aandacht voor zijn!

Na de waardevolle tweejarige opleiding Familieopstellingen en de daarbij behorende masterclass, mag ik mijzelf Therapeut Systemisch werk noemen.

Alles bij elkaar…

…maakt dat ik je graag begeleid om vanuit je verlangen je vragen te onderzoeken, je antwoorden te vinden en je te ondersteunen daar waar jij dat nodig hebt!

Voel je vrij om contact met me op te nemen voor een gratis kennismakingsgesprek.